Voice Dialogue: de oorsprong

Voice dialogue werd in het begin van de jaren 1970 gecreëerd door Hal en Sidra Stone, die elkaar voor het eerst ontmoetten toen Sidra contact opnam met Hal voor trainingen in geleide beelden. Tijdens deze sessies ontdekten zij de aanwezigheid van talrijke subpersoonlijkheden (ook energiepatronen of zelven genoemd) in de menselijke psyche. De Stones theoretiseerden dat elke subpersoonlijkheid zich gedraagt als een echt persoon en zijn eigen overtuigingen, kenmerken, regels en gedragingen heeft. Door te spreken met individuele zelven konden zij enkele van de verschillende rollen ontdekken die elk zelf kon spelen bij de bescherming van het individu. Het theoretisch kader van hun benadering, aangeduid als de psychologie van de ikken, omvat een analyse van hoe ikken functioneren, hoe zij functioneren in een relationele omgeving, hoe zij de keuzes beïnvloeden die iemand maakt, en hoe zij de evolutie van iemands bewustzijn beïnvloeden.

De Stones identificeerden twee belangrijke soorten subpersoonlijkheden – primaire persoonlijkheden en verstoten persoonlijkheden. Primaire ikken verwijzen naar de groep dominante ikken die de persoonlijkheid van een persoon bepalen en het leven van die persoon beheersen. Deze groep wordt het operationele ego genoemd. Verstoten ikken zijn die subpersoonlijkheden die gelijk en tegengesteld zijn aan de primaire ikken. Ondanks hun tegenstrijdige waarden worden zowel de primaire ikken als de verstoten ikken geacht bij te dragen aan iemands overleving, sociale vaardigheden en algemeen welzijn. Als zodanig benadrukken de Stones het belang om elk zelf met groot respect te behandelen tijdens de therapie.
In de loop van hun werk realiseerden de Stones zich dat het waarschijnlijk voordelig zou zijn om de ervaringen van zowel de primaire als de verstoten ikken tegelijkertijd te benutten. Om dit te bereiken zou de persoon in therapie zich moeten afscheiden van een primair zelf en naar een centrale ruimte moeten komen – weg van het werkende ego – om zowel het primaire zelf als het tegenovergestelde verstoten zelf te observeren. Deze setting – waarin het individu in staat is een stap terug te doen, van “veraf” te observeren, de ervaringen van zowel het primaire als het verstoten zelf te evalueren, en beter in staat te zijn bewuste, gecentreerde keuzes te maken – wordt het Aware Ego proces genoemd.